Ιατρικά Νέα

Η χαμηλή δόση ασπιρίνης μπορεί να καταστείλει την επανεμφάνιση ορθοκολικών πολυπόδων μεγαλύτερων των 5,0 mm σε ασθενείς με οικογενή αδενωματώδη πολυποδίαση (FAP), σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης IV J-FAPP. «Επειδή οι πολύποδες του παχέος εντέρου μεγαλύτεροι από 5,0 mm συσχετίζονται ισχυρά με την ανάπτυξη καρκίνου του παχέος εντέρου, η χαμηλή δόση ασπιρίνης θα μπορούσε να είναι ένα χρήσιμο χημειοπροληπτικό φάρμακο για την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου σε ασθενείς με FAP», γράφουν οι συγγραφείς στο The Lancet Gastroenterology and Hepatology. Η κολεκτομή είναι επί του παρόντος η μόνη καθιερωμένη θεραπεία για την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου σε ασθενείς με FAP. Ο στόχος της μελέτης IV J-FAPP επρόκειτο να διευκρινίσει τις ατομικές και κοινές επιδράσεις της χαμηλής δόσης ασπιρίνης και μεσαλαζίνης στην υποτροπή των πολυπόδων του παχέος εντέρου σε Ιάπωνες ασθενείς με FAP. Οι επιλέξιμοι ασθενείς ήταν ηλικίας 16 έως 70 ετών, είχαν ιστορικό περισσότερων από 100 αδενωματωδών πολυπόδων στο παχύ έντερο και δεν είχαν υποβληθεί σε κολεκτομή. Πριν από τη μελέτη, αφαιρέθηκαν όλοι οι ορθοκολικοί πολύποδες διαμέτρου τουλάχιστον 5,0 mm. Συνολικά 104 ασθενείς κατανεμήθηκαν τυχαία για να λάβουν είτε ασπιρίνη (100 mg/ημέρα), μεσαλαζίνη (2 g/ημέρα), και τα δύο ή τίποτα από τα δύο για οκτώ μήνες. Σε αυτήν την τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, πολυκεντρική δοκιμή, χορηγήθηκε χαμηλή δόση ασπιρίνης για 8 μήνες, η οποία μείωσε τη συχνότητα των πολυπόδων άνω των 5,0 mm του παχέος εντέρου σε Ιάπωνες ασθενείς με FAP χωρίς ιστορικό κολεκτομή. Η μεσαλαζίνη δεν έδειξε κατασταλτικά αποτελέσματα. Αν και απαιτούνται περαιτέρω δοκιμές, η χρήση ασπιρίνης σε συνδυασμό με την επιμελή ενδοσκοπική αφαίρεση των αδενωμάτων είναι πολλά υποσχόμενη και καλά ανεκτή μη χειρουργική θεραπεία για το FAP. Πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα από δοκιμές χημειοπροφύλαξης για οικογενή αδενωματώδη πολυποδίαση. Είναι ξεκάθαρο ότι κανένας παράγοντας ή συνδυασμός παραγόντων δεν έχει ακόμη επιτύχει ουσιαστικό αποτέλεσμα που θα συνεπαγόταν μια τέτοια μείωση των υπαρχόντων αδενωμάτων ή πρόληψη νέων αδενωμάτων ώστε να καταστεί δυνατή η μείωση ή η διακοπή της ενδοσκόπησης επιτήρησης και της εξάλειψης (ή τουλάχιστον της καθυστέρησης) της χειρουργικής προφύλαξης σε ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών.

Lancet Gastroenterology and Hepatology, Volume 6, Issue 6, June 2021, Pages 474-481, https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S2468125321000182

Τα φάρμακα για την αρτηριακή πίεση μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου. Οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης (ACE) και οι ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης II (ARB) βοηθούν στη μείωση της αρτηριακής πίεσης χαλαρώνοντας και ανοίγοντας στενά αιμοφόρα αγγεία, επιτρέποντας στο αίμα να ρέει ελεύθερα. Μελετήθηκαν 200.000 ενήλικες ασθενείς στο Χονγκ Κονγκ από το 2005 έως το 2013. Σε σύγκριση με τους μη χρήστες των φαρμάκων, όσοι έλαβαν αναστολείς ACE ή ARB είχαν 22% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου τα τρία χρόνια μετά από κολονοσκόπηση που τους διέγνωσε χωρίς καρκίνο. Το όφελος ήταν ιδιαίτερα αληθινό για ασθενείς ηλικίας 55 ετών και άνω και για αυτούς με ιστορικό πολυπόδων του παχέος εντέρου. Για να αναπτυχθούν οι καρκίνοι, πρέπει να αναπτύξουν νέα αιμοφόρα αγγεία και φάρμακα που βοηθούν στη μείωση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να εμποδίσουν το σχηματισμό αυτών των νέων αγγείων. Μια μελέτη ωστόσο δεν είναι αρκετή για να επηρεάσει την κλινική πρακτική και πρέπει να επαληθευτεί από περισσότερες μελέτες.

Wai K. Leung, M.D., clinical professor medicine, University of Hong Kong; Andrew Chan, M.D., M.P.H., professor medicine, Harvard Medical School, Boston; Raymond R. Townsend, M.D., director Hypertension Program, Hospital of the University of Pennsylvania, and professor medicine, Hospital of the University of Pennsylvania; Hypertension, July 6, 2020

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, η συχνότητα εμφάνισης του ορθοκολικού καρκίνου (CRC) έδειξε ταχεία μείωση σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω, αλλά αυξήθηκε κατά 1% ετησίως σε άτομα ηλικίας 50 έως 64 ετών και κατά 2% ετησίως σε άτομα ηλικίας κάτω των 50 ετών. Τα ποσοστά θνησιμότητας από το 2008 - 2017 μειώθηκαν κατά 3% ετησίως σε άτομα ηλικίας >65 ετών και κατά 0,6% ετησίως σε άτομα ηλικίας 50 έως 64 ετών, αλλά έχουν αυξηθεί κατά 1,3% ετησίως σε άτομα <50 χρόνια. Πράγματι, η μελέτη δείχνει ότι τα ποσοστά εμφάνισης CRC σε ασθενείς ηλικίας < 50 ετών στην πραγματικότητα αυξάνονταν από τα μέσα της δεκαετίας του '90, κυρίως λόγω αύξησης των καρκίνων του ορθού. Η 5ετής επιβίωση για τον CRC αυξήθηκε από 50% στα μέσα της δεκαετίας του '70 σε 64% κατά τη διάρκεια του 2009 - 2015. Αυτά τα κέρδη αντανακλούν βελτιώσεις στη θεραπεία, προόδους στις τεχνικές απεικόνισης (π.χ. τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων) που βελτιώνουν τη σταδιοποίηση και πρώιμη ανίχνευση μέσω screening (προσυμπτωματικός έλεγχος). Παρά την ευρύτερη χρήση του προσυμπτωματικού ελέγχου από το 2000 ωστόσο, το ποσοστό των διαγνωσμένων περιπτώσεων σε αρχικό στάδιο αυξήθηκε ελαφρά μόνο, από 34% στα μέσα της δεκαετίας του '90 σε 36% κατά το 2012 – 2016. Τι είναι αυτό που ευθύνεται γι’ αυτήν την προς τα κάτω, σε ηλικία, μετακίνηση του ορθοκολικού καρκίνου δεν είναι απολύτως διευκρινισμένο.

• Η ‘επιδημία’ της παχυσαρκίας πιθανώς συμβάλλει σε αυτήν, αλλά δεν φαίνεται να είναι η μοναδική αιτία
• η διατροφή έχει μεγάλη επίδραση και στον κίνδυνο CRC
• τα αντιβιοτικά επηρεάζουν την υγεία των εντέρων - συγκεκριμένα ο ρόλος τους στον προσδιορισμό των μικροοργανισμών που συνθέτουν το εντερικό μικροβίωμα, που θα μπορούσε να επηρεάσει τον κίνδυνο CRC.

Το σίγουρο όμως είναι ότι η ηλικία διάγνωσης του CRC μειώθηκε κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας κρατά σε εγρήγορση.  

CA Cancer J Clin. Published online March 5, 2020

Η πιπερίνη καταστέλλει το μονοπάτι Wnt / β catenin και έχει αντικαρκινικά αποτελέσματα σε καρκινικά κύτταρα του παχέος εντέρου. Περισσότερο από το 94% των περιπτώσεων καρκίνου του παχέος εντέρου έχουν μεταλλάξεις σε ένα ή περισσότερα σημεία του Wnt / β – catenin μονοπατιού. Η πιπερίνη είναι ένα πραγματικό αλκαλοειδές, που προέρχεται από τη λυσίνη και είναι υπεύθυνη για την πικάντικη γεύση του μαύρου πιπεριού (Piper nigrum). Η πιπερίνη αναστέλλει την κανονική οδό σηματοδότησης Wnt και εμφανίζει αντικαρκινικά αποτελέσματα σε κυτταρικές γραμμές καρκίνου του παχέος εντέρου. Υπάρχει συναίνεση στη βιβλιογραφία ότι η πιπερίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντικαρκινική ένωση, καθώς προκαλεί απόπτωση σε διαφορετικούς τύπους καρκινικών κυτταρικών σειρών.  

de Almeida, G.C., Oliveira, L.F.S., Predes, D. et al. Piperine suppresses the Wnt/β-catenin pathway and has anti-cancer effects on colorectal cancer cells. Sci Rep 10, 11681 (2020). https://doi.org/10.1038/s41598-020-68574-2

Η ρομποτική αποκατάσταση κήλης δεν υπερέχει της κλασικής προσέγγισης. Για την πρωτογενή αποκατάσταση της βουβωνοκήλης, δεν υπάρχει εμφανές όφελος της ρομποτικής προσέγγισης πάνω από την παραδοσιακή λαπαροσκοπική προσέγγιση, σύμφωνα με μια τυχαιοποιημένη μελέτη. Αντιθέτως, η χειρουργική επέμβαση με ρομποτική βοήθεια ήταν πιο ακριβή, χρειάστηκε περισσότερο χρόνο, οδήγησε σε περισσότερη απογοήτευση χειρουργού και δεν είχε εργονομικό όφελος για τους χειρουργούς, αναφέρουν ερευνητές στο JAMA Surgery. Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ ομάδων στα λειτουργικά αποτελέσματα στις 30 ημέρες όσον αφορά τον μετεγχειρητικό πόνο, την ποιότητα ζωής, την κινητικότητα, τη νοσηρότητα των τραυμάτων ή τα κοσμητικά αποτελέσματα. Τα οφέλη της τρισδιάστατης οπτικοποίησης και της βελτιωμένης επιδεξιότητας μπορεί να αποδειχθούν ευεργετικά στη θεραπεία βουβωνικών κηλών που υποτροπιάζουν ή στο μετεγχειρητικό βουβωνικό άλγος.  

Robotic Inguinal vs Transabdominal Laparoscopic Inguinal Hernia Repair / The RIVAL Randomized Clinical Trial Ajita S. Prabhu, MD1; Alfredo Carbonell, DO2; William Hope, MD3; et al / March 18, 2020 / JAMA Surg. 2020;155(5):380-387. doi:10.1001/jamasurg.2020.0034

Μια νέα έκθεση που εξέτασε όλα τα δεδομένα από τα τελευταία 30 χρόνια σχετικά με τη διατροφή, το βάρος, τη σωματική δραστηριότητα και τον καρκίνο επιβεβαίωσε τη σχέση μεταξύ του καρκίνου και του τρόπου ζωής και παρέχει συστάσεις που βασίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία για τον τρόπο μείωσης του κινδύνου καρκίνου.   Η έκθεση αποτυπώνει το σύνολο της βιβλιογραφίας σε 10 συστάσεις πρόληψης του καρκίνου. Οι κατευθυντήριες γραμμές επικεντρώνονται σε 10 βασικά στοιχεία τα οποία, από κοινού, μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο για καρκίνο.  

1. Οι συστάσεις για την πρόληψη του καρκίνου ξεκινούν με τη διατήρηση ενός υγιούς βάρους. Πολλοί καρκίνοι έχουν συνδεθεί με το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία ενώ ενοχοποιούνται ακόμη και οι ανώτερες φυσιολογικές τιμές BMI.
2. Η επόμενη σύσταση επικεντρώνεται στη σωματική άσκηση. Ο WHO (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας) συστήνει τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έντασης, ή 75 λεπτά υψηλής φυσικής έντασης δραστηριότητα ανά εβδομάδα μεταξύ των ενηλίκων. Αυτές είναι οι ελάχιστες απαιτήσεις και περισσότερη άσκηση είναι πιθανότατα περισσότερο αποτελεσματική στην πρόληψη του καρκίνου.
3. Οι συστάσεις ενθαρρύνουν μια δίαιτα με υψηλή κατανάλωση δημητριακών ολικής αλέσεως, λαχανικών, φρούτων και φασολιών. Τα φυτοχημικά προϊόντα που βρίσκονται στα φρούτα και τα λαχανικά έχει αποδειχθεί ότι έχουν αντικαρκινικές επιδράσεις στα κύτταρα σε μελέτες σε ζώα.
4. Ο στόχος για τη συνολική πρόσληψη φυτικών ινών πρέπει να είναι τουλάχιστον 30gr/ημέρα.
5. Αντίθετα, η κατανάλωση κόκκινου κρέατος και μεταποιημένου κρέατος αποθαρρύνεται έντονα. Ετεροκυκλικές αμίνες και πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες που σχηματίζονται όταν το κρέας μαγειρεύεται σε υψηλές θερμοκρασίες έχουν μεταλλαξιογόνο δυναμικό, και τα τρόφιμα που περιέχουν μεγάλες ποσότητες αλατιού, όπως το επεξεργασμένο κρέας, μπορούν να βλάψουν την επένδυση του στομάχου και να οδηγήσουν σε αποικισμό με Helicobacter pylori.
6. Η κατανάλωση κόκκινου κρέατος θα πρέπει να περιορίζεται σε 3 φορές την εβδομάδα (350-500gr/εβδομάδα), το πολύ.
7. Η κατανάλωση αλκοόλ αποθαρρύνεται και ακόμη και τα μέτρια επίπεδα κατανάλωσης οινοπνεύματος μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο. Η ακεταλδεΰδη, ένας μεταβολίτης της οξείδωσης αλκοόλης, μπορεί να είναι καρκινογόνος.
8. Τα άτομα πρέπει να περιορίζουν την κατανάλωση τροφίμων με υψηλά επίπεδα λίπους, αμύλου ή ζάχαρης, συμπεριλαμβανομένου του γρήγορου φαγητού, τα περισσότερα επεξεργασμένα τρόφιμα, σνακ, αρτοσκευάσματα και καραμέλες.
9. Τα αναψυκτικά με ζάχαρη πρέπει να αποφεύγονται λόγω της συσχέτισης τους με την παχυσαρκία.
10. Η χρήση συμπληρωμάτων για την πρόληψη του καρκίνου αποθαρρύνεται. Μια υγιεινή διατροφή όπως περιγράφεται εδώ είναι ο καλύτερος τρόπος για να μειώσετε τον κίνδυνο για καρκίνο.

  Οι συστάσεις συμβουλεύουν επίσης όλες τις νέες μητέρες να θηλάζουν το μωρό τους, αν είναι δυνατόν. Ο θηλασμός είναι προστατευτικός για τον καρκίνο του μαστού και μειώνει τον κίνδυνο παιδικής παχυσαρκίας.   Οι ασθενείς με ιστορικό καρκίνου θα πρέπει επίσης να ακολουθούν τις παραπάνω συστάσεις στο βαθμό που είναι δυνατόν.   Αυτή η έκθεση παρέχει ισχυρά και αξιόπιστα επιστημονικά στοιχεία που ενθαρρύνουν τα άτομα να κάνουν αποτελεσματικές αλλαγές στον τρόπο ζωής τους, τους επαγγελματίες υγείας να συμβουλεύουν καλύτερα τους ασθενείς τους και τις κυβερνήσεις να εφαρμόσουν πολιτικές που κάνουν τις επιλογές υγιούς διαβίωσης πιο προσβάσιμες και προσιτές.    

10 Recommendations on How to Prevent Cancer

Roxanne Nelson, RN, Charles P. Vega, MD, FAAFP, medscape.com

Diet, Nutrition, Physical Activity and Cancer: a Global Perspective. World Cancer Research Fund/AICR. 2018

 

Οι πτητικές οργανικές ενώσεις (ΠΟΕ) στην αναπνοή μπορούν να λειτουργήσουν ως μη επεμβατικός διαγνωστικός βιοδείκτης για την ανίχνευση προχωρημένων αδενωμάτων και καρκίνου του παχέος εντέρου

  Ο καρκίνος του παχέος εντέρου (ΚΠΕ) είναι η τρίτη πιο συχνή διάγνωση καρκίνου και μια κύρια αιτία θανάτου στο Δυτικό κόσμο. Ο ΚΠΕ συνήθως αναπτύσσεται από εστιακές αλλαγές εντός των καλοήθων πολυπόδων μέσω μιας διαδικασίας πολλαπλών σταδίων που περιλαμβάνει μια σειρά γενετικών, ιστολογικών και μορφολογικών αλλαγών που συσσωρεύονται στο χρόνο. Η ανάλυση των πτητικών οργανικών ενώσεων (ΠΟΕ) αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη νέα τεχνική για την έγκαιρη ανίχνευση και την επιτήρηση διαφόρων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του ΚΠΕ. Οι ΠΟΕ είναι αέριες ενώσεις με βάση τον άνθρακα και αποτελούν τελικά προϊόντα τόσο των φυσικών όσο και των παθολογικών μεταβολικών διαδικασιών του οργανισμού και μπορούν να ανιχνευθούν σε όλα τα βιολογικά δείγματα (π.χ. αναπνοή, σάλιο, ούρα, κόπρανα). Έχει αποδειχθεί ότι τα προφίλ συγκεντρώσεων των ΠΟΕ διαφέρουν μεταξύ ασθενών με ή χωρίς ορισμένες ασθένειες, που κυμαίνονται από φλεγμονώδεις παθήσεις έως και κακοήθειες. Ο ακριβής μηχανισμός πίσω από τη δημιουργία ΠΟΕ είναι πολύπλοκος. Όσον αφορά τις ΠΟΕ που σχετίζονται με ΚΠΕ, πιστεύεται ότι η ανεξέλεγκτη κυτταρική ανάπτυξη στη θέση του όγκου και οι συστημικές αποκρίσεις που σχετίζονται με την καρκινογένεση (καταβολισμό, αυξημένο οξειδωτικό στρες και ανοσοποιητική ενεργοποίηση) συμβάλλουν στις παρατηρούμενες αλλαγές στις πτητικές οργανικές ενώσεις. Επιπλέον, υπάρχουν επίσης αυξανόμενα στοιχεία που συνδέουν το μικροβίωμα του εντέρου με την ανάπτυξη του ΚΠΕ μέσω αλληλεπιδράσεων με το ανοσοποιητικό σύστημα και την παραγωγή μεταβολιτών σχετιζόμενων με τον καρκίνο. Είναι, συνεπώς πιθανό ότι οι αλλαγές στα προφίλ ΠΟΕ των ασθενών με ΚΠΕ είναι, τουλάχιστον εν μέρει, αποτέλεσμα αλλαγών στο μικροβίωμα του εντέρου. Επιπλέον, παράγοντες διατροφής, τρόπου ζωής και φαρμακευτικής αγωγής έχουν επίσης τη δυνατότητα να επηρεάζουν τα προφίλ ΠΟΕ, γι 'αυτό θα χρειαστεί λίγος χρόνος πριν οι μηχανισμοί πίσω από την παραγωγή των ΠΟΕ που σχετίζονται με ΚΠΕ διευκρινιστούν πλήρως. Τα τελικά μοντέλα για ΚΠΕ και Προχωρημένους Πολύποδες έδωσαν τιμή AUC 0,84 (ευαισθησία 95% και εξειδίκευση 64%) και 0,73 (ευαισθησία και ειδικότητα 79% και 59%) αντίστοιχα. Συμπερασματικά, αυτή η πολυκεντρική μελέτη υποδηλώνει ότι η ανάλυση της αναπνοής χρησιμοποιώντας την τεχνολογία e-nose (φυσώντας με λίγα λόγια σε ένα μηχάνημα) έχει τη δυνατότητα να χρησιμεύσει ως ένα εύκολο στη χρήση, μη επεμβατικό διαγνωστικό εργαλείο για την ανίχνευση του ΚΠΕ και των προδρόμων βλαβών του.  

Kelly E. van Keulen; Maud E. Jansen; Ruud W. M. Schrauwen; Jeroen J. Kolkman; Peter D. Siersema

Aliment Pharmacol Ther. 2020;51(3):334-346

H Αιμορροϊδοπηξία με laser (LHP) είναι μία ανώδυνη, αναίμακτη και ελάχιστα επεμβατική μέθοδος θεραπείας για τη συρρίκνωση του αιμορροϊδικού ιστού.     Με τη χρήση ειδικής ίνας που εκπέμπει ενέργεια laser απ'ευθείας στην αιμορροΐδα, επιτυγχάνεται συρρίκνωση του όζου διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα το σφιγκτήρα και το βλεννογόνο.   Η μέθοδος της αιμορροϊδοπλαστικής με laser (LHP) αποτελεί την πιο σύγχρονη αντιμετώπιση των αιμορροϊδων. Με την τεχνική αυτή μέσω μιας μικρής οπής στην αιμορροΐδα εισάγουμε την ειδική ίνα που εκπέμπει ενέργεια laser και καυτηριάζει καταστρέφοντας  την αιμορροΐδα από μέσα. Κρίνετε ιδανική  για αιμορροΐδες 2ου και 3ου βαθμού και αποτελεί άριστη επιλογή καθώς είναι εντελώς ανώδυνη και ο ασθενής επανέρχεται άμεσα στην καθημερινότητά του.