Η συχνότερη πάθηση των χοληφόρων είναι η χολολιθίαση, η δημιουργία δηλαδή λίθων μέσα στη χοληδόχο κύστη. Η τελευταία ευνοείται από διάφορους παράγοντες, όπως αυξημένη περιεκτικότητα της χολής σε χοληστερόλη, στάση χολής κ.α. Όταν η περιεκτικότητα της χολής σε χοληστερόλη αυξάνει, αυξάνει μαζί και η πιθανότητα δημιουργίας κρυστάλλων, οι οποίοι όταν ενώνονται σχηματίζουν διαφόρου μεγέθους λίθους.
Προδιαθεσικοί παράγοντες για τη δημιουργία χολολίθων:
– Το γυναικείο φύλο.
– Ηλικία (>65 ετών η πιθανότητα φτάνει το 20%).
– Παχυσαρκία (ιδίως απότομες αλλαγές βάρους).
– Δυτική δίαιτα (πλούσια σε θερμίδες και λίπη).
– Ορισμένα φάρμακα (π.χ. αντισυλληπτικά).
– Ορισμένες παθήσεις (π.χ. σακχαρώδης διαβήτης, υπερλιπιδαιμίες).
– Κληρονομικό ιστορικό.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της χολολιθίασης ποικίλουν. Πολύ συχνά (~70%) είναι εντελώς ασυμπτωματική και οι ασθενείς μπορεί να περάσουν τη ζωή τους χωρίς να το γνωρίζουν ή η διάγνωση να τεθεί σε τυχαίο έλεγχο για κάποια άλλη πάθηση. Τα συμπτώματα οφείλονται σε απόφραξη (παροδική ή μόνιμη) του κυστικού πόρου, δηλαδή αδυναμία της χοληδόχου κύστης να αδειάσει το περιεχόμενό της μέσα στο έντερο λόγω απόφραξης του σωλήνα που την ενώνει με το έντερο. Τα συμπτώματα κυμαίνεται από:
– ήπια δυσπεπτικά ενοχλήματα (γαστρικός φόρτος, ‘’φουσκώματα’’, δυσκολία στη χώνεψη),
μέχρι και
– έντονος πόνος στη δεξιά άνω κοιλία – δεξιό υποχόνδριο, συνήθως κολικοειδής, ο οποίος μπορεί να αντανακλά στη δεξιά ωμοπλάτη,
– ναυτία ή/και έμετος.
Όταν η απόφραξη του κυστικού πόρου εμμένει τότε η χοληδόχος κύστη αρχίζει να διογκώνεται και να φλεγμαίνει (οπότε πλέον μιλούμε για χολοκυστίτιδα), γεγονός που σημαίνει ότι και τα συμπτώματα γίνονται σοβαρότερα:
– Ο πόνος είναι πιο δυνατός και επίμονος,
– μπορεί να εμφανιστεί πυρετός – ρίγη,
– ενίοτε και ίκτερος.
Πολύ συχνά η συμπτωματολογία της χολοκυστίτιδας εμφανίζεται μετά από ένα βαρύ ή λιπαρό γεύμα.
Διάγνωση
Η διάγνωση της χολοκυστίτιδας είναι σχετικά εύκολη. Η κλινική εξέταση και το ιστορικό της νόσου μπορούν να θέσουν τη διάγνωση. Αιματολογικές εξετάσεις επιβεβαιώνουν την υποψία της φλεγμονώδους διεργασίας και ο απεικονιστικός έλεγχος με υπέρηχο κοιλίας ή/και αξονική τομογραφία τεκμηριώνουν τη διάγνωση.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση της χολοκυστίτιδας είναι αρχικά συντηρητική. Ενδεχομένως να χρειαστεί και νοσηλεία για ένα μικρό διάστημα με:
– Νηστεία.
– Ενδοφλέβια χορήγηση υγρών.
– Αντιβίωση.
– Παυσίπονα.
Ωστόσο, ριζική λύση είναι μόνο η χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστης με τους λίθους που αυτή περιέχει και ευθύνονται για την πάθηση. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με την ανοικτή είτε με την λαπαροσκοπική μέθοδο.
Τί είναι η χοληδόχος κύστη?
