Ο καρκίνος του παχέος εντέρου (ΚΠΕ) παραμένει ο τρίτος πιο συχνός καρκίνος τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρόμοια με το ΚΠΕ στο σύνολό του, η συχνότητα του καρκίνου του ορθού σε όλες τις ηλικίες μειώνεται από τη δεκαετία του 1980. Έχει μειωθεί από 18,4 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα το 1985 σε 10,4 το 2018. Ωστόσο, η συχνότητα εμφάνισης του EORC (δηλαδή, καρκίνος του ορθού σε ασθενείς ηλικίας <50 ετών) έχει αυξηθεί, από 1,8 περιπτώσεις ανά 100.198 σε 3,2 το 2018. Το μεγαλύτερο μέρος του ΚΠΕ πρώιμης έναρξης εμφανίζεται στο περιφερικό κόλον και στο ορθό (25% και 37%, αντίστοιχα, έναντι 23% στο εγγύς κόλον).

Αυτοί οι ασθενείς είναι μοναδικοί ως προς την εμφάνιση, συχνά παρουσιάζουν νόσο σε προχωρημένα στάδια (στάδιο III-IV) και διαφέρουν ως προς τα ιστολογικά χαρακτηριστικά και τα μοριακά προφίλ, τα οποία μπορεί να επηρεάσουν τις θεραπευτικές επιλογές και τις ανταποκρίσεις. Πρόσφατες αλλαγές στις κατευθυντήριες οδηγίες USPSTF που μειώνουν την ηλικία του συνιστώμενου προσυμπτωματικού ελέγχου από 50 σε 45 χρόνια μπορεί να βοηθήσουν στον μετριασμό των διαφορών στην παρουσίαση, επιτρέποντας την έγκαιρη ανίχνευση και διάγνωση.

Επί του παρόντος, η θεραπεία των ασθενών με EORC είναι παρόμοια με εκείνων με νόσο όψιμης έναρξης. Ωστόσο, ένας αριθμός πρόσφατων και εν εξελίξει δοκιμών, ιδιαίτερα στο πλαίσιο τοπικά προχωρημένης νόσου, έχει σημαντικές πιθανές επιπτώσεις για αυτόν τον πληθυσμό ασθενών στη βελτίωση των ποσοστών πλήρους ανταπόκρισης στη νεοεπικουρική θεραπεία, στη μείωση της υποτροπής της νόσου και, ενδεχομένως, στη μείωση της έκθεσης στη χημειοθεραπεία, ακτινοβολία και χειρουργική επέμβαση, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη μακροπρόθεσμη επιβίωση σε αυτούς τους ασθενείς, συμπεριλαμβανομένων των τοξικοτήτων της θεραπείας και της ποιότητας ζωής. Αυτοί οι ασθενείς αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες προκλήσεις σχετικά με τη γονιμότητα, τους ψυχοκοινωνικούς και οικονομικούς στρεσσογόνους παράγοντες, οι οποίοι πρέπει να ληφθούν υπόψη για τη βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων της θεραπείας.

Τελικά, περαιτέρω έρευνα σχετικά με τις επιλογές θεραπείας και τις ανταποκρίσεις σε ασθενείς με EORC είναι απαραίτητη για να καθοδηγήσει τη λήψη κλινικών αποφάσεων και να βελτιώσει τα αποτελέσματα σε αυτόν τον αυξανόμενο πληθυσμό ασθενών.

 

Πηγή: J Natl Compr Canc Netw 2022;20(10):1169–1175 doi: 10.6004/jnccn.2022.7056